Dziewczyna się bała pogrzebów Lyrics

Tak długo szukać i tak dziwnie nagle znaleźć się

Choć tak co wiosnę jest, to jednak cud

Noc cała biały diabeł na kieliszka tańczy dnie

W dzień szukasz u starego parku wrót

Brzeg oceanu marzeń znaczy połamany płot

Jak kipiel morskich pian uliczka bzów

Lecz nagle pęka cisza a kto wie ten pozna w lot

Pogrzebny dzwon, no coż - nie przyjdzie znów



Bo ona się bała pogrzebów

Co noc pełzły w spokój jej snów

Wóz czarny ze srebrem

I łzy niepotrzebne

Mdłe drżenie chryzantem i głów

Bo ona się bała pogrzebów

Jak pająk po twarzy szedł strach

Gdy chude jak szczapy

Szły złe kare szkapy

Z czarnymi kitami na łbach



Gdy przyszła brali stary wóz co długo służył już

Lecz ciągnął jeszcze stówe stary grat

Popękał lakier, brzęczą drzwi, rwie sprzęgło - no to cóż

Pod krzywym dachem piękniej widać świat

Zjeżdżali mapę już, na zachód, wschód, od dołu wzwyż

I każdy obcy szlak znajomy był

I tylko kiedy czerń chorągwi gdzieś poprzedzał krzyż

W przecznicę pierwszą z brzegu gnał co sił



Bo ona się bała pogrzebów

Co noc pełzły w spokój jej snów

Wóz czarny ze srebrem

I łzy niepotrzebne

Mdłe drżenie chryzantem i głów

Bo ona się bała pogrzebów

Jak pająk po twarzy szedł strach

Gdy chude jak szczapy

Szły złe kare szkapy

Z czarnymi kitami na łbach



To tu, spójrz bliżej, jeszcze w korze ostry został ślad

I płacze las żywicy gorzką łzą

Brzmiał opon śpiew i gadał silnik, w oknach smiał się wiatr

Gdy na dnie nocy on całował ją

Tu kres podróży znaczy w krwi rubinach brudny koc

Nie skrywam, przedtem jednak wypił ćwierć

Przez chwilę widział szczęście, w światłach uciekało w mrok

No powiedz, może znasz piękniejszą śmierć?



A kiedyś się bała pogrzebów

I drżało jej serce gdy szły

Aż wreszcie ten pogrzeb

We dwoje - jak dobrze

W tym srebrze i czerni się lśni